ALTERNATİF KABA YEM KAYNAĞI OLARAK KULLANILAN KERKOL, HELİZ VE GEVEN BİTKİSİ İLE MEŞE YAPRAKLARININ İN VİTRO GERÇEK SİNDİRİLEBİLİRLİK VE NİSPİ YEM DEĞERİNİN BELİRLENMESİ


Tezin Türü: Yüksek Lisans

Tezin Yürütüldüğü Kurum: Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Zootekni (Yl) (Tezli), Türkiye

Tezin Onay Tarihi: 2021

Tezin Dili: Türkçe

Öğrenci: Müslüm ÖRÜN

Danışman: Sibel Erdoğan

Özet:

Bu çalışma, Doğu Anadolu Bölgesi’nin yüksek rakımlı yaylalarında doğal olarak yetişen ve bölge halkı tarafından küçükbaş hayvan beslemede yaygın bir şekilde kullanılan kerkol (K-Ferula communicus L.), heliz (H-Prangos ferulacea L.), geven (G-Astragalus microcephalus WILD.) ve meşe yapraklarının (MY-Quercus robur L.) besin madde ve kondanse tanen içerikleri ile nispi yem değerleri ve in vitro gerçek yem sindirilebilirliklerinin yonca kuru otu (YKO) ile karşılaştırmalı olarak belirlenmesi amacıyla yapılmıştır. İn vitro sindirilebilirliklerin belirlenmesinde DaisyII inkübatör kullanılmıştır. Ham protein (HP) içerikleri bakımından en düşük değer % 7.35 ile H otunda, en yüksek değer ise % 19.28 ile YKO’unda belirlenmiştir (P<0.0001). G daha yüksek asit deterjan fiber (ADF) ve nötral deterjan fiber (NDF) içeriğine, MY ise daha yüksek ham yağ (HY) ve kondanse tanen (KT) içeriğine sahip olmuştur (P<0.0001). En düşük in vitro sindirilebilirlik değerleri, en yüksek hücre duvarı yapı elemanları ve KT içeriği G (% 42.91) ve MY (% 56.22)’ında belirlenirken, en yüksek K (% 70.47) ve YKO (% 71.60) belirlenmiştir (P<0.0001). İncelenen parametreler dikkate alındığında K otunun hayvan besleme açısından diğer alternatif yemlere göre daha uygun olduğu söylenebilir.