Günümüzde konvansiyonel medya yerini etkileşimlilik, eşzamansızlık, hipermetinsellik,  kişiselleştirilmiş içerik üretimi, mekansızlaştırma, yöndeşme ve güçlü geri besleme kanalları gibi özellikleri ile öne çıkan yeni medyaya bırakmaya başlamıştır. Bu değişim hayatın her alanında olduğu gibi gazetecilik alanında da radikal değişimlere neden olmuştur. Haberin hazırlık, üretimi ve dağıtım süreçleri değişmiş dolayısıyla uluslararası, ulusal veya yerel haber üretim pratikleri bu değişimden etkilenmiştir. Yeni medya sadece haber üretim sürecini değiştirmemiş aynı zamanda birçok yeni gazetecilik türünün doğmasına neden olmuştur. Hatta süreçte yeni gazetecilik türlerine alternatif gazetecilik türleri bile ortaya çıkmıştır. Fakat bu yeni gazetecilik türleri ve alternatifleri konusunda birçok farklı tanımlama ve sınıflandırma mevcuttur. Bazı gazetecilik türleri daha önceden ortaya çıkmasına rağmen yeni medya ile birlikte farklı bir boyut kazanmıştır.

Bu çalışmada literatür taraması yapılarak oluşturulacak genel bir sınıflandırma ile konunun daha doğru bir şekilde anlaşılabilmesi sağlanmaya çalışılacaktır. Ayrıca nitel bir çalışma ile projede Van ili örneğinden yola çıkılarak ortaya çıkan yeni gazetecilik türlerinin yerelde haber pratikleri üzerine etkisi ortaya konulmaya çalışılacaktır.