Hanehalkı tipi yoksullukla ilişkilendirilen faktörlerden biridir. Bu çalışmanın amacı Türkiye’de zaman içinde hanehalklarının yapısının nasıl değiştiğini ve hanehalkı tipi ile yoksulluk arasındaki ilişkiyi iki farklı hanehalkı tipi tanımlamasını kullanarak incelemektir. Buna göre TÜİK tarafından derlenen 2011-2019 dönemi Gelir ve Yaşam Koşulları Araştırmasından (GYKA) elde edilen veriler ile öncellikle zaman içinde farklı türdeki hanehalklarında yaşayanların sayısı ve toplam nüfus içindeki payı, ardından hanehalkı tipine göre yoksulluk oranları hesaplanmıştır. Elde edilen bulgulara göre zaman içinde tek kişilik hanehalklarında yaşayanların sayısı ve toplam nüfus içindeki payı iki katından fazla artmıştır. Diğer önemli değişiklikler sadece eşlerden ve eşler ve çocuklardan oluşan çekirdek ailelerde yaşayanların sayısında ve onların toplam nüfus içindeki payında yaşanmıştır. Yoksulluk oranının farklı yapılardaki hanehalkları arasında önemli ölçüde değişkenlik gösterdiği ortaya çıkmıştır. En yüksek yoksulluk oranlarına eşler ve çocuklardan oluşan çekirdek ailelerde özellikle de bağımlı çocuğun olduğu çekirdek ailelerde, tek ebeveyn ve bağımlı çocuklardan oluşan çekirdek ailelerde ve geniş ailelerde yaşayanların sahip olduğu görülmüştür. En düşük yoksulluk oranlarına ise her iki eşin de 65 yaşından küçük olduğu sadece eşlerden oluşan çekirdek ailelerde, tek kişilik hanehalklarında özellikle de 65 yaşından küçük olan tek kişilik hanehalklarında, eşler ve yetişkin çocuklardan oluşan çekirdek ailelerde ve tek ebeveyn ve yetişkin çocuklardan oluşan çekirdek ailelerde yaşayanların sahip olduğu saptanmıştır.