Gelişmekte olan ekonomilerde, hükümet sürdürülebilir iktisadi büyümenin sağlanmasında aktif bir rol oynamak zorundadır. Bu nedenle iktisadi büyümenin sağlanmasında maliye politikası uygulamaları hükümetin önemli bir aracıdır. Maliye politikasının önemli bir kısmı, kamu harcamalarının yanı sıra vergilendirmedir. Birçok iktisatçı, kamu harcamalarının ve vergilerin bir ülkenin büyüyüp kalkınmasını sağlayan en önemli faktörler olduğuna inanır. Kamu harcamaları, güçlü ve sürdürülebilir büyümeyi teşvik etmek için hükümetler tarafından etkili bir politika aracı olarak kullanılır. Hükümetler özel sektör harcamalarını artıracak bütçe genişlemesi yoluyla ekonomik büyümeyi teşvik ederek çarpan etkisi yoluyla ekonomik büyümeyi sağlamayı hedefler. Ancak kamu harcamalarındaki artış kimi zaman daha yüksek bir GSYİH ile sonuçlansa da genel ekonomik kalkınma dışlama etkileri nedeniyle engellenebilir. Harcanabilir gelir üzerindeki etkisi nedeniyle, vergiler genellikle hane halkının daha az harcama ve daha fazla tasarruf etme, tedariksiz iş gücü ve insan sermayesine yatırım yapma kararlarını etkiler. Ayrıca yüksek vergi oranları yerli ve yabancı doğrudan yatırımları caydırdığı ve böylece ekonominin uzun vadeli büyümesini olumsuz yönde etkilediği ölçüde, vergiler sermaye maliyetini yükseltebilir ve insanların yatırım yapma isteklerini azaltabilir. Bu kapsamda kamu harcamaları ve vergilerdeki değişimlerin ekonomik büyüme üzerinde farklı etkilerde bulunabileceği beklenmektedir. Bu kapsamda, çalışmada özellikle ASEAN ülkelerinde kamu harcamaları ve vergi gelirlerinin iktisadi büyüme üzerindeki etkisi Panel Westerlund Panel Eşbütünleşme Testi, DOLSMG ve Panel Nedensellik Testleri yardımıyla incelenmiştir. Eşbütünleşme testi sonuçlarından kamu harcamaları ve kamu gelirlerinde yaşanan artışların ASEAN ülkelerinin iktisadi büyümesi üzerinde olumsuz etkiye sahip olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Nedensellik testi sonuçlarından iktisadi büyümeden kamu harcamalarına doğru tek yönlü nedensellik ilişkisinin bulunduğu tespit edilirken iktisadi büyüme ile kamu gelirleri arasında herhangi bir nedensellik ilişkisi tespit edilememiştir.
In developing economies, the government must play an active role in ensuring sustainable economic growth. For this reason, fiscal policy practices are an important tool of the government in ensuring economic growth. An important part of fiscal policy is taxation as well as public expenditure. Many economists believe that public expenditures and taxes are the most important factors that enable a country to grow and develop. Public spending is used as an effective policy tool by governments to promote strong and sustainable growth. Governments aim to achieve economic growth through the multiplier effect by encouraging economic growth through budget expansion that will increase private sector spending. However, even if increases in public spending sometimes result in a higher GDP, overall economic development may be hindered by crowding out effects. Because of their impact on disposable income, taxes often influence households’ decisions to spend less, save more, and invest in unsupplied labor and human capital. Moreover, to the extent that high tax rates discourage domestic and foreign direct investment, thereby negatively affecting the long-term growth of the economy, taxes may raise the cost of capital and reduce people's willingness to invest. In this context, it is expected that changes in public expenditures and taxes may have different effects on economic growth. In this context, the study examined the impact of public expenditures and tax revenues on economic growth, especially in ASEAN countries, with the help of Panel Westerlund Panel Cointegration Test, DOLSMG and Panel Causality Tests. From the cointegration test results, it was concluded that increases in public expenditures and public revenues have a negative impact on the economic growth of ASEAN countries. From the results of the causality test, it was determined that there was a one-way causality relationship from economic growth to public expenditures, while no causality relationship could be detected between economic growth and public revenues.
