ÖTENAZİ: ÖLÜM İLE HASTALIK ARASINDA


Creative Commons License

Todil T., Kaplan E., Aşkan F., Sir Ö.

8. Uluslararası Adli Hemşirelik Kongresi- 8th International Forensic Nursing Congress, Van, Türkiye, 24 - 26 Nisan 2024, ss.795-796

  • Yayın Türü: Bildiri / Özet Bildiri
  • Basıldığı Şehir: Van
  • Basıldığı Ülke: Türkiye
  • Sayfa Sayıları: ss.795-796
  • Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi Adresli: Evet

Özet

ÖZET  Problemin Tanımı: Ötenazi, Yunanca Eu (iyi) ve Thanatos (ölüm) kelimelerinin birleşmesinden meydana gelmekte ve iyi ölüm, acısız ölüm veya yapay ölüm anlamına gelmektedir. Ötenazi kavramı, geniş çapta gündeme gelen tartışmalı bir etik konu olarak gündemini korumaktadır. Uluslararası mevzuat ve bilimsel literatür gözden geçirildiğinde bu konunun tartışılması ve karara bağlanması gereken karmaşık bir tablo olduğu göze çarpmaktadır. Amaç: Yoğun bakımda yaşanan etik sorunlardan biri olan ötenazinin literatür eşliğinde tartışılması amaçlandı. Teorik Çerçeve: Yoğun bakım ünitelerinde yaşanan temel ve en önemli sorun özellikle terminal bir hastalığı olan kişilerde herhangi bir yararı olmayan veya çok az yararı olan, ileri teknoloji ve maliyet gerektiren tedavilerin uygulanmasına devam edilmesi hususunda karar verilmesidir. Bu noktada yaşamı destekleyen cihazların ne zaman çekileceği sorunu önemlidir. Zira yaşam desteğinin sona erdirilmesi sorunu yoğun bakım ünitelerinde hasta tercihi, yoğun bakım kaynaklarının anlamlı, etkin, adil ve eşit kullanımını sağlama ve ötanazi sorununu da beraberinde getirmektedir  Sonuç: Ötenazi, etik ve hukuki boyutlarının yanında kültürel (dinî ve geleneksel görüşler) açısından da fikir ayrılıklarının olduğu görülmektedir. İlkeler etrafında yer alan zarar vermemeyarar sağlama ilkeleri ile hastaya sonuna kadar bakım ve tedavisini sağlamak ve terminal dönemde de hastayı rahatlatmak ve yaşam kalitesini yükseltmek sağlık ekibi üyelerinin en önemli rol ve sorumluluklarıdır. Literatürde, ötenazinin bir sağlık hizmeti olarak düzenlenmesini ya da dâhil edilmesini düşünen ülkelerin sayısının artmasıyla birlikte, hemşirelerin ve diğer sağlık çalışanlarının bu süreçteki rollerinin ve katılımlarının tanımlanmasının ivedi bir gereksinim olduğu aktarılmaktadır.