Amaç: Afebril konvüzyonlar çocukluk çağında farklı etiyolojilerle ortaya çıkabilmekte, farklı etiyolojilerle tekrar edebilmektedir. Literatürde sıklıkla hipoksi ile hastalığın ilişkisi vurgulanmış olup amacımız hava yolu darlığı ve adenoid doku volümünün afebril konvüzyonların seyrinde etkili olup olmadığını, varsa bu ilişkinin nasıl bir ilişki gösterdiğini saptamaktır. Yöntem: Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi Hastanesi Çocuk Acil Ünitesi’ne afebril konvüzyon ile başvuran 2-8 yaş arasındaki çocukların rutin kraniyal görüntülemesi için çekilen beyin manyetik rezonans görüntülerinden adenoid doku volümü ve nazofarengeal mesafesi ölçümleri yapıldı. Hastaların demografik özellikleri, antikonvülzan ilaç kullanımları, adenoid hipertrofisi semptomları ve konvülziv atak sayıları kaydedildi. Belirlenen değişkenler açısından istatistiksel analiz yapıldı. Bulgular: Çalışmada, belirlenen tarihler arasındaki hastanemiz çocuk acil ünitesine afebril konvüzyon ile başvuran, belirlenen yaş aralığındaki ve dahil edilme kriterlerine uygun 156 çocuk retrospektif olarak incelenmiştir. Doksan iki erkek ve 64 kız çocuğunun ortalama yaşı 3,94±0,139 olup cinsiyetler arasında yaş, afebril konvüzyon atak sayısı ve nazofaringeal mesafe açısından istatistiksel anlamlı farklılık saptanmamıştır (p>0,05). Hastaların 145'i (%92,9) sadece bir antikonvülsif ilaç kullanırken, 11’i (%7,1) iki antikonvülsif ilaç kullanmaktaydı. Adenoid doku volüm boyutları erkek çocuklarında (2,17±0,09) kız çocuklarından (1,87±0,12) istatistiksel olarak anlamlı şekilde yüksekti (p=0,023). Çocukların adenoid volümü ve afebril konvüzyon atak sayıları arasında ise istatistiksel olarak anlamlı şekilde pozitif yönde bir korelasyon mevcuttu (r=0,586, p=0,0001; n=156). Sonuç: Adenoid doku volümetrik boyutlarında artış çocukluk çağı ateşsiz konvüzyon ataklarında etkili faktörlerden biri olarak düşünülebilir.
Objective: Afebrile seizures may occur during childhood and may recur with different etiologies. The relationship between hypoxia and disease has been frequently emphasized in the literature. Our aim was to determine whether airway stenosis and adenoid tissue volume are effective in the course of afebrile seizures and, if so, to determine how this relationship is correlated. Method: Adenoid tissue volume and nasopharyngeal distance were measured from brain magnetic resonance imaging images taken for routine cranial imaging of children aged 2-8 years who presented to the Pediatric Emergency Unit of Van Yüzüncü Yıl University Hospital with afebrile seizures. Demographic characteristics, anticonvulsant drug use, adenoid hypertrophy symptoms, and the number of convulsive episodes were recorded. Statistical analysis was performed on the variables determined. Results: This study examined 156 children who were admitted to the hospital with afebrile seizures between the specified dates, within the specified age range, and who met the inclusion criteria were examined. The mean ages of the 92 boys and 64 girls were 3.94±0.139 years. No statistically significant intergroup difference was found between the sexes regarding age, number of afebrile seizure episodes, or nasopharyngeal distance (p>0.05). Although 145 (92.9%) of the patients were using only one anticonvulsive drug, 11 (7.1%) were using two anticonvulsive drugs. Adenoid tissue volume dimensions were significantly higher in boys (2.17±0.09) than in girls (1.87±0.12) (p=0.023). There was a statistically significant positive correlation between adenoid volume and the number of afebrile seizure episodes (r=0.586, p=0.0001; n=156). Conclusion: Increased volumetric adenoid tissue size may be an effective factor in recurrent episodes of childhood afebrile seizure.
