Toprak, canlıların temel ihtiyaçları olan barınma ve beslenme için en önemli kaynaktır. Aynı zamanda karasal ekosistemin vazgeçilmez unsuru ve insan zaman ölçeğinde yenilenemeyen bir kaynaktır. Toprak kalitesi, toprağın hayvansal ve bitkisel üretimin sürdürülebilirliği, su ve hava kalitesinin artırılması ve insan sağlığına uygun canlı ekosistemi oluşturması için gerekli tüm eylemleri gerçekleştirme kapasitesi olarak tanımlanmaktadır. Topraklar genellikle arazi kullanımındaki ve yönetimindeki değişikliklere yavaş tepki verdiğinden, toprak kalitesindeki değişiklikleri geri dönüşü olmayan hasar oluşmadan tespit etmek su ve hava kalitesinden daha zor olabilir. Hızlandırılmış erozyon, toprak organik karbon havuzunun tükenmesi ve biyolojik çeşitliliğin kaybı, toprak verimliliğinin kaybı ve besin dengesizliği, asitlenme ve tuzlanma başlıca toprak bozunma süreçleri arasındadır. Toprak bozulma eğilimleri, onarıcı bir arazi kullanımı ve önerilen yönetim uygulamalarının benimsenmesiyle iyileştirilebilir. Tarımsal uygulamaların sürdürülebilirliğini değerlendirmek için, toprak kalitesinin çeşitli indekslerini kullanarak toprak sağlığının değerlendirilmesine ihtiyaç vardır. Toprağın kimyasal ve mikrobiyal özellikleri, tarımsal ekosistemlerde sürdürülebilir arazi yönetimini değerlendirmek için toprak kalite indeksleri yaygın olarak kullanılmaktadır. Fiziksel toprak kalitesi indeksleri genellikle havalandırma, su depolama ve hareket ile ilgiliyken, kimyasal toprak kalitesi indeksleri besin mevcudiyeti, eser metallerin fitotoksisitesi ve topraktaki pestisit hareketliliği ile ilgilidir. Toprak kalitesinin birçok biyolojik indeksi nitrojen mineralizasyonu, mikrobiyal biyokütle, mikrobiyal biyokütlenin toplam karbon oranını, toprak solunumu ve atığın ayrışma oranlarını içerir.