bağcılar tıp bülteni, cilt.2, sa.1, ss.1-8, 2017 (Hakemli Dergi)
ÖZET
Özofagus kanser cerrahisinde tek üniversite hastanesi deneyimleri ve değişen
trendler; sonuçlar değişti mi?
Amaç: Özofagus kanserinin temel tedavi yöntemi cerrahi olarak devam etmektedir. Son dekatlarda cerrahi
yöntemlerde ciddi ilerlemeler olmuştur. Neoadjuvan kemoradioterapinin stantdart hale gelmesi ile beraber,
cerrahinin tedavideki yeri, cerrahi yöntemin tipi ve zamanlaması tartışılmaya başlanmıştır. Bu çalışmada,
farklı cerrahi yöntemler ile tedavi edilen vakalarımızın sonuçları paylaşıldı.
Yöntem: Özofagus kanserli 51 vakanın verileri retrospektif olarak değerlendirildi. Bu 51 vakanın 31 tanesi
operable idi. Ameliyat edilen 31 vaka, ayrıca cerrahi yönteme ve neoadjuvant kemoradioterapiye göre alt
gruplara ayrıldı. Ay olarak median sağ-kalım süreleri, komplikasyonlar, hastane mortaliteleri, yatış süreleri
ve patoloji sonuçları (toplam çıkarılan lenf nodu sayısı, TNM sınıflaması) farklı cerrahi tekniklere göre yorumlandı.
Bulgular: Açık cerrahi teknikler ile 21 vaka ameliyat edilirken, 10 vaka minimal invazif yöntemler (MİY) ile
ameliyat edildi. Açık cerrahi yöntemlere göre MİY ile ameliyat olanlar daha sıklıkla neoadjuvant tedavi almış
idi (p=0.013). MİY ile ameliyat olan grupta daha fazla komplikasyon gözlendi ancak açık tekniklere
göre bu fark istatiksel olarak anlamalı değildi. Aynı şekilde, hastanede yatış süresi açık tekniklere göre MİY
ile ameliyat olanlarda daha fazla idi ancak istatiksel anlamlılık yoktu. Neoadjuvant tedavi alan 11 vakanın 8
tanesinde patolojik tam yanıt (%72.7) gözlenmesine rağmen, cerrahi sonuçlar neoadjuvant tedavi alanlarda
istatiksel olarak anlamlı olmasa da, daha kötüydü.
Sonuç: Özofagus kanseri cerrahisinde, değişen trendlere ve tedavi seçeneklerine rağmen, istenilen iyi
sonuçlara ulaşılamamıştır.
Anahtar kelimeler: özofagus kanseri, minimal invazif cerrahi, neoadjuvant tedavi
ABSTRACT
Objective: The main treatment modality for esophageal cancer remains to be surgery. Over the last
decades, surgical strategies have evolved remarkably. When neoadjuvant chemoradiotherapy became
standard, discussions about the role, type, and timing of surgery began. In this study, we share results we
obtained after operating our patients using various surgical techniques.
Material and Methods: Reliable data from 51 esophageal cancer patients were evaluated retrospectively.
Of the 51 cases, 31 were operable. These operable cases were further classified according to surgical
method and neoadjuvant therapy status. Median survival time in months, complications, hospital mortality,
length of hospital stay, and pathology results (total lymph nodes harvested and pathologic tumor node
metastasis stage [p_TNM]) were documented for the different surgical approaches.
Results: Open surgical methods were performed in 21 cases, while in 10 cases the Minimally Invasive
Surgery (MIS) method was used. The MIS group received neoadjuvant therapy more frequently than the
open surgical methods group (p=0.013). Although more complications were observed in the MIS group, the
difference to the open esophagectomy methods group was not significant. Patients in the MIS group also
had longer hospital stays, but again the difference was not significant. Although a pathologic complete
response was seen in 8 of the 11 (72.7%) patients in our study who received chemoradiotherapy as
neoadjuvant treatment, the surgical results of patients who received chemoradiotherapy were worse,
although not to a statistically significant extent.
Conclusion: Despite changing trends and treatment options in esophageal cancer surgery, we have yet to
see the expected improved results.
Keywords: esophagus cancer, minimally invasive surgery, neoadjuvant therapy