Bingöl Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi (Online), cilt.8, sa.1, ss.213-227, 2024 (Hakemli Dergi)
Bu çalışma, Türkiye örnekleminde tarımsal kredilerin ve desteklerin bitkisel üretim verimliliğine etkilerini analiz etmeyi amaçlamaktadır. 1990-2022 dönemine ait olup 33 gözlemden oluşan 3 farklı yıllık zaman serisinin kullanıldığı çalışmada ilk olarak, değişken durağanlıkları, Kesirli-Frekanslı Fourier ADF birim kök testi uygulanarak sınanmıştır. Test sonucunda bağımlı değişken I (1), bağımsız değişkenler ise I (0) çıkmıştır. Daha sonra, Kesirli-Frekanslı Fourier ARDL sınır testi uygulanarak değişkenler arasında bir eşbütünleşme ilişkisinin var olup olmadığına bakılmıştır. Test sonucuna göre değişkenler arasında hem uzun hem kısa dönemde pozitif bir ilişki bulunmaktadır. Tarımsal kredi bakiyesinde ve devlet desteğinin kaynak büyüklüğünde yaşanan %1’lik yükseliş, bitkisel üretim verimliliğini uzun dönemde sırasıyla %0.054 ve %0.062 yükseltirken kısa dönemde ise sırasıyla %0.07 ve %0.08 kadar yükseltmektedir. Diğer taraftan kısa dönemde oluşabilecek uzun dönemli dengeden sapmalar, 1 dönem sonra yaklaşık %1.25 oranında düzelmektedir. Bulgular doğrultusunda bitkisel üretimde bir birim araziden daha yüksek verim almak için tarımsal kredilerin bakiyesinin ve devlet desteklerinin kaynak büyüklüğünün artırılması gerektiği açıkça söylenebilir.
This paper aims to analyze the effects of agricultural credits and subsidies on crop production efficiency in Türkiye. Firstly, the stationary of the variables are tested by applying Fractional-Frequency Fourier ADF unit root test, using three different annual time series consisting of 33 observations belonging to the period 1990-2022. The findings of the unit root test reveals that the dependent variable is I (1), and the independent variables are I (0). Subsequently, Fractional-Frequency Fourier ARDL bounds testing was conducted to determine whether there is a cointegration relationship between these variables. The findings of the bounds testing reveals a positive relationship in both the long and short-term, from the agricultural credit and subsidy variables to the crop production efficiency variable. A 1% increase in the agricultural credit balance and the source size of subsidy causes an increase in the crop production efficiency by 0.054% and 0.062%, respectively, in the long-term and 0.07% and 0.08%, respectively, in the short-term. On the other hand, short-term deviations from the long-term equilibrium that occur in the short-term disappear by 1.25% after 1 period. Based on the findings, it can be clearly stated that the agricultural credit balance and the source size of subsidy should be increased in order to get higher efficiency from a unit of arable land in crop production.