GIANT IMAGE IN THE CONTEXT OF TUNISIAN AND KELOĞLAN TALES


Creative Commons License

Solmaz M.

İJLA International Journal of Language Academy, vol.4 / 3, no.12, pp.90-98, 2016 (Peer-Reviewed Journal)

  • Publication Type: Article / Article
  • Volume: 4 / 3 Issue: 12
  • Publication Date: 2016
  • Doi Number: 10.18033/ijla.425
  • Journal Name: İJLA International Journal of Language Academy
  • Journal Indexes: EBSCO Education Source, ERIC (Education Resources Information Center), Linguistic Bibliography, MLA - Modern Language Association Database
  • Page Numbers: pp.90-98
  • Van Yüzüncü Yıl University Affiliated: Yes

Abstract

Abstract

Tales; may seem as simple structures in all folk literatures of the world, in fact they feed children's spiritual world, teach them social values and try to prepare them to society. This study discusses the image ‘giant’ comparatively in Turkish and Tunisian folk tales and indicates similar and dissimilar aspects them. Firstly, the image 'giant' will be explained through history, its place in many different literatures and its impact on cultural codes will be studied too. By talking about a giant in various forms and shapes, a 'giant' image will be generated in the mind of the readers. The image which firstly found as written inscription in Sumerian texts can be found as fairy tales, myth or legend in every countries’culture of myths. The images were shown as generally human form, they were very big, strong but stupid creatures. There are so many different beliefs in different myths about the origins of giants that were described as giant negros who have lips that were described as one of them on the ground the other one in the sky. We are going to highlight that; those described in the tales, although incompatible with reason and logic, they are important for the child's adaptation to society , supporting his cultural sense and teaches him the sense of right and wrong from the aspect of the society.

Keywords: Fairy tales, children, giant, image, culture.

Özet

Masallar; dünya halk edebiyatlarının hepsinde de basit birer yapı şeklinde görünseler de, aslında onların, çocukların ruh dünyasını besledikleri, onları topluma hazırlamaya çalıştıkları, toplumun değer yargılarını öğrettikleri görülür. Bu çalışmada, Keloğlan masalları ile Tunus masallarında ‘Dev’ imgesi karşılaştırmalı olarak ele alınarak benzeyen ve benzemeyen yönler gösterilecektir. Öncelikli olarak ‘Dev’ imgesinin tarihten günümüze kadar, birçok farklı edebiyattaki yeri anlatılarak, kültürler üzerindeki etkisi ortaya konacaktır. Değişik yapı ve şekillerdeki devlerden söz edilerek okuyucunun kafasında bir ‘Dev’ imgesi oluşturulacaktır. Yazılı metin olarak ilk defa Sümer yazıtlarında karşımıza çıkan bu imge, hemen her ülkenin kültüründe bulunan efsane, masal ve mitolojilerde yer alır. Genellikle insan görünümünde, çok iri, kuvvetli ancak aptal yaratıklar olarak gösterilirler. Kadın ya da erkek olabilen, bazen de, alt dudağı yerde üst dudağı gökte bir zenci şeklinde anlatılan devlerin kökenleri konusunda farklı mitolojilerde değişik inanışlar vardır. Masal içerisinde anlatılanlar, her ne kadar akıl ve mantıkla bağdaşmayan hayali ürünler gibi görünse de, çocuğun kültürel anlamda topluma uyum sağlamasına destek vererek, onun, toplum açısından doğru ya da yanlış görülen davranış tarzlarını öğrenip uygulamasına katkı sağladığı vurgulanacaktır.

Anahtar Kelimeler: Masal, çocuk, dev, imge, kültür.