Akademik Veri Yönetim Sistemi
Turkiye parazitolojii dergisi, cilt.49, sa.3, ss.101-107, 2025 (Scopus)
Objective: The aim of this study is to determine the frequency of intestinal protozoa in disabled patients attending a rehabilitation center, thereby highlighting the significance of intestinal protozoa in individuals with disabilities. Methods: The study included a total of 300 individuals, comprising 200 disabled patients and 100 non-disabled individuals. Stool samples were collected from all participants and examined using the native-Lugol and modified acid-fast methods. Results: In the study, intestinal protozoa were detected in 41% of disabled individuals and in 9% of individuals in the control group (p=0.001). Blastocystis was detected in 18% of patients, Cryptosporidium spp. in 15%, Giardia intestinalis in 9%, Cyclospora cayetanensis in 5%, and Entamoeba coli in 4%. Among the subgroups, spina bifida patients had a protozoan infection rate of 83.3%, while the rates in other groups were lower. A significant relationship was detected between the presence of parasites and diarrhea, constipation, and loss of appetite (p<0.05). Conclusion: Disabled individuals, especially those with spina bifida, are at risk for intestinal protozoa, and regular screening for opportunistic protozoa is essential for these patients. Amaç: Bu çalışmanın amacı, bir rehabilitasyon merkezine devam eden engelli hastalarda intestinal protozoonlarınsıklığını belirleyerek intestinal protozoonların engelli bireylerdeki önemini ortaya koymaktır. Yöntemler: Çalışmaya, 200 engelli hasta ve 100 engelsiz birey olmak üzere toplam 300 kişi dahil edildi. Çalışmaya dahil edilen tüm bireylerden dışkı örnekleri alınarak, nativ-Lugol ve modifiye asit fast yöntemleriyle incelendi. Bulgular: Çalışmada, engelli bireylerin %41’inde ve kontrol grubundaki bireylerin %9’unda bir ya da daha fazla intestinal protozoon saptandı (p=0,001). Hastaların %18’inde Blastocystis, %15’inde Cryptosporidium spp., %9’unda Giardia intestinalis, %5’inde Cyclospora cayetanensis ve %4’ünde Entamoeba coli saptandı. Hasta alt gruplarından spina bifida hastalarının %83,3’ünde intestinal protozoon bulunurken diğer gruplardaki oranlar daha düşük bulundu. Ayrıca engelli bireylerde protozoon varlığı ile ishal, kabızlık ve iştahsızlık arasında anlamlı bir ilişki olduğu belirlendi (p<0,05). Sonuç: Engelli bireylerin, özellikle de spina bifida hastalarının intestinal protozoonlar açısından risk altında olduğu ve bu hastaların özellikle fırsatçı protozoonlar yönünden düzenli olarak taranması gerektiği kanaatine varıldı.