SANAT VE KÜLTÜR TARİHİ ARAŞTIRMALARI, Ercan Çalış,Resul Yelen, Editör, Hiper , İstanbul, ss.385-412, 2020
Hatay, Türkiye’nin güneyinde, Akdeniz Bölgesi’nin doğusunda bulunan bir
sınır ilidir. İl, batıda Akdeniz ve Adana, kuzeyden Osmaniye, kuzeydoğudan
Gaziantep, doğudan ise Suriye ile çevrilidir. Nur (Amanos) Dağları ile ikiye bölünmüş
olan Hatay İli’nin yönetim merkezini oluşturan Antakya ilçesi, Kel Dağı’nın
kuzeydoğusunda yer alan 440 m. rakımlı Habib-i Neccar (Yunan. Silpius Dağı)
Dağı’nın eteklerinde ve Asi Nehri kıyısında kurulmuştur.2
Çok eski bir geçmişe sahip olan Antakya, Antik dönemlerde Roma İmparatorluğu’nun
büyük metropol şehirlerinden biriydi. Tarihsel süreçte, imparatorluğun
önemli bir dini, kültürel ve ticaret merkezi olmuştur. Özellikle Antakya’nın Roma’ya
bağlı olan ticaret yolları ile olan bağlantısı, dinlerin ve kültürlerin buradan
kolaylıkla yayılmasını da hızlandırmıştır. Pagan Roma dünyasına, Hristiyanlığın
kolayca yayılmasında Antakya’nın sahip olduğu bu yapısı etkili olmuştur.3
M.Ö. 64 yılında Roma döneminde, Antakya Suriye eyaletinin başkenti olmuştur.
M.S. 6. Yüzyıldan itibaren savaşlar ve depremlerle yıpranan bu kent, Bizans
yöneticileri tarafından canlandırılmaya çalışılsa da eski ihtişamını daha sonra kaybetmiştir.