Akademik Veri Yönetim Sistemi
ISPEC 7th INTERNATIONAL CONFERENCE on AGRICULTURE, ANIMAL SCIENCES and RURAL DEVELOPMENT 18-19 September 2021- MUS / TURKEY, Muş, Türkiye, 18 - 19 Eylül 2021, cilt.1, sa.1, ss.443-460
Bu çalışma, Muş yöresi bağcılığının mevcut durumunu ortaya koymak, sorunlarını belirlemek ve bu sorunlara çözüm önerileri getirmek amacıyla 2019 yılında yürütülmüştür. Bu amaçla, Muş yöresindeki 100 adet bağ yetiştiricisine bağcılığın tüm aşamalarını içeren bir anket çalışması uygulanmıştır. Elde edilen veriler SPSS istatistiki paket programı ile değerlendirilmiştir. Anket çalışmasının sonuçlarına göre, üreticilerin %34’ünün çiftçi, %30’unun emekli olduğu, %41’nin 51-60 yaş, %21’inin 61-70 yaş, %3’nün 28-32 yaş aralığında olduğu ve yaş ortalamalarının 54.24 olduğu belirlenmiştir. Üreticilerin %33’nün ortaokul, %21’nin ilkokul, %20’sini ise lise mezunu olduğu saptanmıştır. Üreticilerin sahip oldukları bağ alanlarının %29’unun 15 dekardan fazla, %2’sinin 10.1-13 dekar, %55’inin ise 1.1-10 dekar bağ alanına sahip oldukları tespit edilmiştir. Üreticilerin %62’sinin bağ alanlarını hiç sulamadığı, %4’ünün ise yeterince suladığı belirlenmiştir. Yörede en yaygın olarak yetiştirilen çeşidin %68 oranıyla Vakkas çeşidi olduğu, üreticilerin üzümü çoğunlukla sofralık olarak değerlendirdikleri, üreticilerin üzüm üretim amaçlarının %55 oranıyla iç pazara, %45 oranıyla da kendi tüketimleri için olduğu saptanmıştır. Üreticilerin %75’inin kullandıkları terbiye şekli konusunda bir fikirlerinin olmadığı, %13’ünün goble şeklini kullandığı, %63’ünün kullandıkları terbiye şeklinden memnun olmadıkları belirlenmiştir. Üreticilerin %41’inin bağcılıkla uğraşma süresinin 20 yıldan az, %28’inin 20-45 yıl arasında, %31’inin 45 yıldan fazla olduğu, bağ arazilerinin %55 oranında %35-50 arasında bir eğime sahip olduğu, üretim yapılan arazilerin %95 oranında üreticilerin mülkiyetinde olduğu saptanmıştır. Üreticilerin %80’ninin dekardan 250-500 kg arasında ürün aldığı, %86’sının omca başına aldığı verimin 1-10 kg arasında olduğu, %89’unun aldıkları verimden memnun olmadıkları tespit edilmiştir. Üreticilerin %53’nün bağcılık için gerekli olan zirai mücadeleyi yapmadığı ve bağlarda en çok külleme hastalığının görüldüğü belirlenmiştir.
This study was carried out in 2019 in order to reveal the current state of Muş province viticulture, to identify its problems and to propose solutions to these problems. For this purpose, a survey study including all stages of viticulture was applied to 100 vineyard growers in the Muş province. The data obtained were evaluated by SPSS statistical package program. According to the results of the survey, It was determined that 34% of the producers were farmers, 30% of the them were retired, 41% of the them were between 51-60 years old, 21% of the them were between 61-70 years old, 3% of the them were between 28-32 years old, and their average age was 54.24. It was determined that 33% of the producers were secondary school graduates, 21% of the them were primary school graduates and 20% of the them were high school graduates. It was determined that 29% of the vineyard areas owned by the producers were more than 15 decare, 2% of the them had 10.1-13 decare area, and 55% of the them had 1.1-10 decare area. It was determined that 62% of the producers never irrigated their vineyard area and 4% the them irrigated enough. It was determined that the most widely grown variety in the province was the Vakkas variety (68%), that the producers mostly evaluated the grapes as table grape, and that the producers' grape production purposes were for the domestic market (55%) and for their own consumption (45%). It was determined that 75% of the producers had no idea about the training system they used, 13% of the them used gobelet training system and 63% of the them were not satisfied with the training system they used. It was determined that viticulture time were less than 20 years in 41% of the producers, between 20-45 years in 28% of the them and more than 45 years in 31% of the them, 55% of the vineyard areas had a slope between 35-50%, and 95 % production areas was owned by the producers. It was determined that 80% of the producers got 250-500 kg product per decare, 86% of them had 1-10 kg yield per vine, and 89% of them were not satisfied with the yield they get. It was determined that 53% of the producers did not do the agricultural struggle necessary for viticulture and most common disease in the vineyards was powdery mildew.