Ulusal Tıp Eğitimi Sempozyumu, Eskişehir, Turkey, 10 - 12 April 2019, pp.139
Giriş: Geri bildirim, günlük hayatta yer alan ve öğrenme süreci
açısından önemli olan bir kavramdır. Basit haliyle geri bildirim, bir davranış
hakkında bilgi vermedir. Neyin nasıl yapıldığı üzerine alınan geri bildirim,
öğrenme ve gelişmede önemli unsurlardan birisidir. Bir performans ya da
davranış hakkında, o performansın ya da davranışın onaylanıp gelişmesini
sağlayacak bir harekete öncülük eden geri bildirim sayesinde birey, davranışı
hakkında edindiği bilgiyi amacına ulaşmak üzere değiştirebilir ya da gerekli düzenlemeleri
yapar. Böylece gerektiği durumlarda farklı yaklaşımlar planlar.
Amaç: Bu çalışmada amaç; Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi Tıp Fakültesi, ön hekimlik
döneminde verilen eğitimi, bu eğitimi alan ön hekimler gözüyle değerlendirmek
ve ön hekimlerin beklentilerini belirleyerek, ön hekimlik eğitim programının
geliştirilmesine katkı sağlamaktır.
Yöntem: Çalışmaya Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi, Tıp Fakültesi, 2017-18 Eğitim
Öğretim yılında ön hekimlik programında eğitim alan 72 hekim adayı dahil
edilmiştir. Ankete katılan bireylere; Acil Tıp, Adli Tıp, Aile Hekimliği, Çocuk
Sağlığı ve Hastalıkları, İç Hastalıkları, Genel Cerrahi, Halk Sağlığı, Kadın
Hastalıkları ve Doğum, Kardiyoloji ve Psikiyatri eğitimlerini değerlendirmeye
yönelik oniki sorudan oluşan anket uygulanmıştır. Anketteki sorulara verilen
cevaplar; “Kesinlikle Katılıyorum (5)”, “Katılıyorum (4)”, Kararsızım (3),
Katılmıyorum (2) ve Kesinlikle katılmıyorum (1) olmak üzere 5 kategoriden
oluşmuştur. Her soru için kategoriler ile eğitim alanları arasındaki ilişkileri
belirlemek ve bu ilişkileri kolay anlaşılır şekilde görsel olarak sunmak
amacıyla Uyum Analizi yapılmıştır.
Bulgular: Tıp Eğitimi içerisinde önemli yer kaplayan bölümlerden olan Kadın
Hastalıkları ve Doğum, İç Hastalıkları, Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları ve
Kardiyoloji eğitimlerine dair olumsuz yönde geri bildirimler alınmıştır.
Özellikle, Kadın Hastalıkları ve Doğum eğitimi için verilen cevaplar
incelendiğinde; eğitimde öğretilenlerin, ilerideki meslek yaşamlarında
kullanılmayacağı yönünde görüş bildirimleri dikkat çekici bulunmuştur. Buna
ilaveten Kadın Hastalıkları ve Doğum, Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları ve
Kardiyoloji eğitimleri ile ilgili olarak, hasta vizitlerinin ve öğretim
üyelerinin servis pratik uygulamalarının verimli geçmediği, ayrıca öğretim
üyelerinin iyi bir rol-model olamadıkları görülmüştür. Ancak mezun olup
pratisyen hekim olduklarında en çok karşılaşacakları; Aile Hekimliği, Acil ve
Adli Hekimlik pratiklerinde ise tüm sorularda olumlu geri dönüşler alınmıştır.
Sonuç: Tanımlayıcı istatistikler ve grafiklerden elde edilen sonuçlara göre ön
hekim görüşlerinin eğitim programı türüne göre farklı olduğu görülmüştür. Adli
Tıp ve Halk sağlığı eğitim programları için ön hekimler çoğunlukla olumlu
olurken, Kadın Doğum staj eğitimi sonrası geri bildirimlerin çoğunlukla olumsuz
olduğu görülmüştür.
Anahtar Kelimeler
Ön hekimlik, geri bildirim,
uyum analizi, program değerlendirme