Türk kültüründe önemli bir yer tutan bedensel aktiviteler savaşçı ruhun, Orta Asya Türk bozkır göçebe yaşamın yansıması olarak ortaya çıkmaktadır. Atlı ve atsız yapılan sporlar günlük yaşamın parçası, dini, milli ve iktisadi merasimlerde eğlence, gösteri amaçlı aktiviteleri kapsamaktadır. Eski Türk tarihinden günümüze eski Türklerin yaptıkları spor tarih boyunca bir çok aşamadan geçerek bir çok Türk devletinde farklı çeşitliliklerde yapılmıştır. Yapılan bu sporlar ise; matrak, tomak, kayak, tepük, çöğen, gökbörü, cirit, yaya koşuları, kılıç, okçuluk, atıcılık, binicilik, güreş, avcılık, yaya koşuları, sıklet kaldırma, topuz ve gürz kullanmak, lobut atmak, çöğen, cirit, ve benzeri sporların yapıldığı bilinmektedir. Güç anlayışının Türklerdeki karşılığı Alplık kavramıyla ifade edilmiştir. Sağlık olarak ifade edilecek olunursa, vücudun tanımının yapıldığı ifadesinde de Alpların yaptıkları fiziksel aktiviteleri sonucunda çizilmiştir. Alplığın kazandırmış olduğu dini ve ruhsal boyut itibariyle hem toplumsal hem de dini nitelikleri toplumun sportif faaliyetlerini belirlemiştir. Türklerde spor-kültür ilişkisini birbirini etkileyen, günümüze kadar süregelen süreç olarak değerlendirmek gerekmektedir. Çalışmada literatür taraması yöntemi kullanılmıştır. Bu çalışmanın amacı spor geçmişimize yönelik bilgileri kültürel süreçte değerlendirme, Türk kültürü içinde yer alan ve bir kısmı evrenselleşen sporların tarihi kaynaklara göre Türk kültürünü oluşturan ürün olduğu ifade edilmeye çalışılmıştır. Anahtar Kelimeler: Türkler, Spor Kültürü, Orta Asya.