Yıkım fotoğrafları barbarlık ve uygarlık arasındaki modern, aydınlanmacı ve rasyonel sınırları yıkar ve silikleştirir. Şiddet sarmalı ile kuşatılmış bir dünyanın görsel imgelerini üreten fotoğraflar aynı zamanda insanın gizlemeye çalıştığı yönlerini de gözler önüne serer. Fotoğraf bizi hem tanık hem de sanık sandalyesine oturtarak şiddet ile birlikte gelen yıkımın abartılı, büyüleyici, fantastik, şok edici, kendinden geçiren, gösterişçi, meydan okuyucu görüntüsünden haz aldığımızı itiraf ettirmeye çalışır. Bu haz ahlaki ve vicdani bir sorgulama yaşatma potansiyeline sahip olsa da yıkım estetiği olarak adlandırabileceğimiz estetik bir hazdır. Bu estetik haz temelde yücelik ve güzellik duyguları üzerinden alınmaktadır. Psikanalitik, felsefi vb. farklı açıklamalar getirilse de yıkımdan, imhadan kaynaklanan estetik hazzın kökeni kültür ve zihniyet kavramlarıyla da ilişkilidir. Çünkü kültür ve zihniyet duygular için referans işlevi görmektedir.Bu çalışmada sosyolojik ve antropolojik metinlerden yola çıkarak 11eylül 2001 tarihinde New York’ta ki İkiz kulelere yapılan saldırıya ait çeşitli fotoğrafçıların fotoğrafları üzerinden yıkım estetiğinin kültürel ve zihinsel kökenleri incelenmiştir.
Destruction Photos breaks down and blurs the modern, enlightened and rational boundaries between barbarism and civilization. The photograph, which produces the visual image of a world surrounded by the spiral of violence, also reveals the aspects that people try to hide.The photograph tries to make us admit that we take pleasure in the exaggerated, fascinating, fantastic, shocking, ecstatic, pretentious, challenging image of the destruction that comes with violence by sitting us both in the witness and the accused's chairs. Although this pleasure has the potential to cause a moral and conscientious questioning, it is an aesthetic pleasure that we can call the aesthetic of destruction. This aesthetic pleasure is basically taken over the feelings of sublimity and beauty. Psychoanalytic, philosophical, etc. Although different explanations are offered, the origin of aesthetic pleasure arising from destruction and annihilation is also related to the concepts of culture and mentality. Because culture and mentality serve as a reference for emotions. This article examines the cultural and mental origins of the aesthetics of destruction through the photographs of various photographers of the attack on the Twin Towers in New York on September 11, 2001, using sociological and anthropological texts.
