Van Yöresi Kırgız Türklerinde Ağıt Yakma Geleneği ve Ağıtların Etnomüzikolojik Yapısı


Creative Commons License

Çakmak S.

Geçmişten Geleceği Türk Dünyası, Erzincan, Türkiye, 5 - 07 Ekim 2022, cilt.1, sa.1, ss.1892-1907

  • Yayın Türü: Bildiri / Tam Metin Bildiri
  • Cilt numarası: 1
  • Basıldığı Şehir: Erzincan
  • Basıldığı Ülke: Türkiye
  • Sayfa Sayıları: ss.1892-1907
  • Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi Adresli: Evet

Özet

Yas törenlerinde acıyı kolektifleştirmek ve korkuyu bertaraf etmek için genellikle kadınlar tarafından tek veya grupla söylenen ağıtların en eski manzum şiir ve etkili müzikal iletişim dili olduğu bilinmektedir. Sosyal organizasyonlarla meydana gelen geleneksel anma, hatırlama/hatırlanma oluşumuna zemin hazırlayan bu manzumeler sayesinde yaşam/ölüm paradoksuna anlamlı birtakım sözler, insan zihni tarafından yaratılmakta ve anlam verilemeyen bazı durumlarla başetme yolu olarak kolektif sağaltım sağlanabilmektedir. Ölüm ve kayıpla başetme, her toplum ve kültürde benzer acıyı yaratmış olsa da bunu telafi etme yöntemleri her toplum/kültür ve insanda değişkenlik göstermektedir. Ritüellerin inançsal bağlantısı kültürlerin din başta olmak üzere dil, gelenek, görenek, kimlik gibi milli duyguların da yansıtıldığı önemli nitelikleri sergileme ve ölüm etrafında gerçekleşen oluşumları yaşatarak sürdürebilme durumunu göstermektedir. 

Van’da yaşayan Pamir Kırgızları, günümüzde geçiş ritleriyle ilgili önemli törenleri, eski Türk geleneksel ortak kültürü etrafında sözlü kültürde sürdürmektedirler. Hayatın dönüm noktalarıyla ilgili geçişler geleneksel olarak müzik eşliğinde gerçekleşmektedir. Anlatı geleneğinin güçlü olduğu Kırgız Türklerinde hayatın geçiş evrelerinde müziksel aktarım önemlidir. Ağıdın ezgisel kullanımı, sözlerin hafızada saklanması için bir araç konumundadır. Ezginin geleneksel dar kalıplarda oluşması, sözlerin hatırlanmasını kolaylaştırmak ve sürekliliği sağlamak için oluşturulduğu düşünülmektedir.