Akademik Veri Yönetim Sistemi
Türkiye Klinikleri, cilt.22, sa.1, ss.42-47, 2016 (Hakemli Dergi)
ÖZET Amaç: Bu araştırmanın amacı, jinjival biyotipin belirlenmesinde sık kullanılan periodontal sondlama (PS) ve transjinjival sondlama (TGS) tekniklerinin güvenirliklerinin karşılaştırılmasıdır. Gereç ve Yöntemler: Araştırmaya periodontal olarak sağlıklı 182 bireye ait 2.184 maksiller ve mandibuler anterior diş dâhil edilmiştir. PS tekniğinde jinjival sulkusa yerleştirilen periodontal sondun görünürlüğüne göre jinjival biyotip ince veya kalın olarak belirlenmiştir. Endodontik “spreader” ve dijital kumpas kullanılarak yapılan TGS tekniğinde ise diş eti kalınlığı 1 mm ve daha az ise ince, 1 mm’den fazla ise kalın biyotip olarak sınıflandırıl- mıştır. İki tekniğin sınıflandırma performanslarını değerlendirmede kullanılan ki-kare testini takiben genel doğruluk oranı hesaplanmıştır. Bulgular: TGS tekniğinde kalın biyotipe sahip dişlerin %96,9’unun PS tekni- ğinde de kalın biyotipe sahip olduğu, TGS tekniğinde ince biyotipe sahip dişlerin ise %77,4’ünün PS tekni- ğinde de ince biyotipe sahip olduğu görülmüştür. İnce biyotipe sahip ancak diş eti kalınlığı 0,8 mm’den az olan dişlerin %94,9’unun; 0,8-1,0 mm arasında olan dişlerin ise %42,5’inin jinjival biyotipi PS tekniğiyle de ince olarak sınıflandırılmıştır. Diş eti kalınlığı 0,8 mm’den az olanlardaki ve 0,8-1,0 mm arasında olanlardaki doğru sınıflandırma oranı birbirinden istatistiksel olarak farklı bulunmuştur (p<0,01). Alt-üst çene için değerlendi- rildiğinde TGS tekniğinde ince biyotipe sahip maksiller anterior dişlerin %62,6’sının, mandibuler anterior diş- lerin ise %83,8’inin PS tekniğinde de ince biyotipe sahip olduğu belirlenmiştir. Sonuç: İki teknikte sınıflandırmalar için genel doğruluk oranı %84,6 olarak belirlenmiştir. Kalın biyotipe sahip dişlerle, dişeti kalınlığı 0,8 mm’den az olan dişlerde TGS ve PS teknikleriyle benzer sonuçlar elde edildiği, 0,8-1,0 mm ara- sında olan dişlerde ise iki teknik arasındaki uyumun daha az olduğu görülmüştür.
Anahtar Kelimeler: Jingival biyotip; periodontal sondlama; transjinjival sondlama
ABSTRACT Objective: The present study aimed to compare the reliability between periodontal probing (PP) and transgingival probing (TGP), which are the most frequently used techniques to determine gin- gival biotype. Material and Methods: The study comprised 2,184 maxillary and mandibular anterior teeth of 182 periodontally healthy individuals. In PP technique, gingival biotype was identified as thin or thick according to the visibility of periodontal probe, which was placed into the gingival sulcus. In TGP tech- nique, which was performed using endodontic spreader and digital compass, gingival biotype was classi- fied as thin in case gingival thickness was smaller than 1 mm and as thin in case gingival thickness was larger than 1 mm. Overall accuracy rate was calculated after Chi-square test, which was performed to as- sess classification performance of each technique. Results: It was determined that 96.9% of the teeth with thick gingival biotype in TGP technique had thick biotype also in PP technique; likewise, 77.4% of the teeth with thin gingival biotype in TGP technique had thin biotype also in PP technique. With regard to the thin gingival biotype determined in TGP, 94.9% of the teeth with gingival thickness less than 0.8 mm and 42.5% of the teeth with gingival thickness of 0.8-1.0 mm were classified as thin also in PP technique. Accuracy rate of classification was found statistically different between the teeth with gingival thickness less than 0.8 mm and 0.8-1.0 mm (p<0.01). When evaluated for maxillary and mandibular teeth, it was de- termined that 62.6% of maxillary anterior teeth and 83.8% of mandibular anterior teeth that had thin biotype in TGP technique had also thin biotype in PS technique. Conclusion: According to the data from the present study, overall accuracy rate of classification for both techniques was 84.6%. Although similar results were obtained with TGP and PP techniques for the teeth with thick biotype and the teeth with gin- gival thickness less than 0.8 mm, it was determined that coherence was lower between the two techniques for the teeth with gingival thickness of 0.8-1.0 mm.
Key Words: Gingival biotype; periodontal probing; transgingival probing