Ulusal Aile Çiftçiliği Sempozyumu, Ankara, Türkiye, 30 - 31 Ekim 2014, ss.45-49, (Tam Metin Bildiri)
Bu araştırma projesi, Doğu Anadolu Bölgesi’nin Van, Bitlis ve Muş illerinde uygulanmıştır. Bölgede geleneksel yapı büyük bir dönüşüm yaşamıştır. Sanayileşme, kentleşme, nüfus yapısında meydana gelen değişmeler, iç ve dış göçler, köye götürülen teknolojik imkanlar, okuma-yazma bilenlerin sayısının artması ve bireyselliğin ön plana çıkması sosyal yapının çözülmesine neden olmuş ve “kırsal kesim çiftçiliği” bundan etkilenmiştir. Üç ilde iki ayrı yapının olduğunu söylemek mümkündür. Birincisi gelenekçi, diğeri ise değişme ve modernleşmeye açık yapıdır. Üç ilde kentleşme(değişim) süreci yaşanmıştır. Bu yoğun kentleşmenin iki nedeni; nüfusun kendi iç dinamikleriyle kontrolsüz olarak artması ile kırdan kente yaşanan “göç” ve kaç” hareketleridir. Sanayileşme olmasına rağmen toplumsal ilişkiler, kurum ve değerlerde farklılaşma, uzmanlaşma, örgütleşme köklü yapısal değişmelere uğramayarak kendi içinde çeşitlenip karmaşıklaşmıştır. Buna “evrimleşemeyen karmaşıklık” denilebilir. Bundan “kırsal kesim çiftçiliği” de etkilenmiştir.