Akdeniz Sanat Dergisi, cilt.7, sa.13, ss.70-80, 2014 (Hakemli Dergi)
Türkiye’de bağlama çalımına icra yönüyle genel olarak bakıldığında hemen hemen iyi
denilebilecek durumda olduğu görülmektedir. Ancak bu, ağırlıklı olarak salt yeteneğin öne
çıkardığı bir icra ve yorum şekli olarak karşımıza çıkmaktadır. Yine aynı mevcut durum göz
önüne alındığında; öne çıkan icracıların ağırlıklı olarak geleneğin içerisinden gelmiş, çoğu her
hangi bir yönteme, tekniğe ve disipline dayalı bir eğitim almadan, türküler aracılığı ile kendi
becerileri doğrultusunda müziksel gelişim sağlamış kişiler olduğu görülmektedir.
Bu çalışma geleneksel çalgılarımızdan en yaygın öğretimi yapılan, bilinen ve halen bir
çok kişi tarafından çalınmakta olan bağlamanın, üniversitelerin müzik ve müzik eğitimi ile ilgili
bölümlerinde, özellikle de Güzel Sanatlar Fakültelerindeki eğitiminin değerlendirilmesi
sonucunda ele alınmıştır. Buradan elde edilen bilgilerden yola çıkılarak, bu eğitimin ülkemiz
koşullarına ve gelişen dünya koşullarına göre yeniden ele alınması ile daha düzeyli, bilimsel ve
sanatsal temellere dayandırılarak, sistematik bir bütün içerisinde öğretimin geliştirilmesi
amaçlanmıştır. Araştırmanın çalışma gurubunu yedi farklı üniversitenin Güzel Sanatlar
Fakülteleri, Konservatuarları, Eğitim Fakültelerinin müzik bölümlerinde çalışan, bağlama
alanında uzman öğretim elemanları, Erciyes Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi Müzik
bölümündeki çalgı eğitimcisi olarak görev yapan öğretim elemanlarından oluşan Panel
(danışman) grubu oluşturmaktadır.
Nitel araştırma desenlerinden eylem araştırması kapsamında sürdürülen araştırmanın veri
analiz metodu nitel araştırma kapsamında betimsel analizdir. Araştırmanın veri toplama
araçlarını uzman görüşlerinden elde edilen bilgiler oluşturmaktadır.