Amaç: Bu çalışmada, apikal daralımı bozulmuş ve bozulmamış dişlerde kullanılan farklı tipte irigasyon iğnelerinin apikalden taşan solüsyon miktarına etkisi değerlendirilmiştir. Gereç ve Yöntem: 40 mandibular dişin apikal foramenleri dental operasyon mikroskobu altında belirlendi ve örnekler iki gruba ayrıldı (n=20). Gruplardan biri (sağlam apikal foramen grubu) apikal foramene 0.5 mm mesafede, diğeri ise (taşkın preparasyon grubu) apikal foramenin 0.5 mm ilerisinden taşkın olarak enstrümante edildi. Her bir preparasyon grubunun final irrigasyonunda biri açık uçlu ve üçü kapalı uçlu (yandan delikli) olmak üzere dört farklı iğne kullanıldı. Tüm örnekler, randomize çapraz tasarım kullanılarak tüm iğne tipleri ile ayrı ayrı irrige edildi. İşlemler esnasında apikal bölgeye taşan solüsyonlar, plastik kaplara yerleştirilmiş çiçek süngerleri içerisinde toplandı. Taşan solüsyon miktarları, kapların başlangıç ağırlıklarının son ağırlıklarından çıkarılmasıyla hesaplandı ve kaydedildi. İstatistiksel değerlendirmeler için Tekrarlanan İki-Yönlü ANOVA ve Tukey post-hoc testleri kullanıldı. Bulgular: Taşkın enstrümantasyon yapılan gruplarda, kullanılan iğnelerden bağımsız olarak, sağlam apikal foramene sahip dişlere göre önemli ölçüde daha fazla irrigan ekstrüzyonu gerçekleşti. Sağlam apikal daralıma sahip irigasyon gruplarında ekstrüzyon miktarı çift delikli kapalı uçlu iğnede en az, açık uçlu iğne grubunda en fazlaydı. Taşkın enstrümantasyon yapılmış gruplarda, en az ekstrüzyon tek delikli iğne grubunda, en fazla ise açık uçlu iğne grubunda gözlendi. Sonuç: Bu çalışmanın sınırlamaları altında, taşkın enstrümantasyon yapılmış dişlerdeki irigasyon işlemleri için tek delikli kapalı uçlu iğnenin kullanımı önerilebilir. NaOCl’nin minimal miktarları bile doku ile temas ettiğinde ciddi toksik etkiler oluşturabildiğinden, bu çalışmada elde edilen istatistiksel farkların, klinik olarak da önem taşıyabileceği söylenebilir.
Aim: This study evaluated the effect of various irrigation needle types on the amount of apically extruded irrigant in teeth with both intact and disrupted apical constrictions. Material and Method: A total of 40 mandibular teeth were examined under a dental operating microscope to determine the apical foramen, and the specimens were divided into two groups (n = 20). In one group (intact apical foramen group), the teeth were instrumented 0.5 mm short of the apical foramen, while in the other, the instrumentations were done 0.5 mm beyond the apical foramen (over-instrumented group). An open-tip needle and three different types of side-vented closed-tip needles were used for final irrigations. All specimens were irrigated with each needle type using a randomized crossover design. The extruded irrigants were collected in plastic containers with floral foam inserts, which were weighed before and after irrigation to determine the amount of extrusion by subtracting initial weights from final weights. Statistical analysis was conducted using repeated measures of two-way ANOVA and Tukey’s post hoc tests. Results: In the over-instrumented group, all needle types resulted in significantly higher extrusion compared to the intact apical foramen group (p=0.001). Among the needles, the double- side-vented needle produced the least extrusion in the intact group, while the open-tip needle produced the most. In the over- instrumented group, the one-side-vented needle resulted in the least extrusion, with the open-tip needle again causing the most (p=0.001). Conclusion: Within the limitations of this study, the one-side- vented needle is recommended for irrigation procedures in over-instrumented teeth. Since NaOCl can cause severe toxic effects when in contact with tissue, even in minimal amounts, the statistical differences found in this study may also be of clinical importance.
