Türk Tarım ve Doğa Bilimleri Dergisi, cilt.4, sa.4, ss.506-515, 2017 (Hakemli Dergi)
Peyzajda en önemli görsel çekicilik kaynağı olan su, rekereasyonel aktiviteler için ilk sırada tercih edilen bir öğedir. Sulak alanlar, doğa bilimcileri kadar sosyal bilimcilerin de ilgi alanına giren ve ekolojik önemleri ile birlikte insan topluluklarıyla tarih boyunca ilişkide olmalarından dolayı kültürel süreçleri de şekillendiren ekosistemlerdir. Sulak alanlar, bulundukları yerlerin peyzaj kalitesini artırma niteliğine sahip oldukları için kullanıcılara çekici rekreasyonel alanlar oluşturmaktadır. Sulak alanlar, nüfusun hızlı artışı ve yapılaşmaların plansız olması sebepleriyle tahriplere uğrayabilmektedir. Bu bağlamda sulak alanlar, görsel kaynak değeri olan, ekolojik ve rekreasyonel aktivitelere olanak sağlama gibi işlevlerinden dolayı korunması ve rehabilite edilmesi gereken alanlardır. Bu çalışmada bütüncül bir bakış açısı ile Van Kenti yakın çevresi kıyı alanlarında önemli sulak alanlar olan Karasu, Van, Edremit, Dönemeç (Engil) ve Göründü sulak alanları materyal olarak kullanılmıştır. Araştırma alanının durumunu yansıtan görüntüler, bilgiler ve değerlendirme çizelgesi hazırlanarak uzman grubunun değerlendirmesine sunulmuştur. Görsel peyzaj kaliteleri ve rekreasyonel kullanım potansiyellerinin değerlendirilmesi yapılmıştır. Elde edilen sonuçlara göre alanın görsel peyzaj kalitesi esasına dayanarak rehabilitasyon ve benzeri çalışmaların uygulanması gerektiği vurgulanmıştır.
As the most prominent source of visual appeal in landscaping, water is an element that comes at the forefront of preferred recreational activities. Wetlands are of interest to not only to the nature scientists but also to the social scientists; in line with their ecological significance, they are ecosystems that have the power to shape cultural processes as they always were in some sort of relationship with human populations all along the history. Wetlands improve the landscape quality of the places they are located in and they constitute attractive recreational sites for the habitants. Yet still, these sites may come to harm due to rapid population increases and unplanned urbanization practices. In that regard, wetlands should be considered as sites to be preserved and rehabilitated, owning to their visual esthetics and ecological and recreational significance. In this study, the wetlands of Karasu, Van, Edremit, Donemec (Engil) and Gorundu, located around the province of Van, were taken as study materials with an integrated approach. Visuals that reflect the situation of the study area were presented to the attention of the board of experts, along with relevant information and the assessment table prepared. The wetlands’ visual assessments and utility potentials were thusly evaluated. As a result, commencement of rehabilitations and similar studies with regard to the visual landscape quality of the region were emphasized.