İmam Şâfiî’den sonra mezhebin gelişmesine, yayılmasına ve istikrar kazanmasına katkı sağlayan pek çok âlim olmuştur. Bu âlimlerden birisi de hiç kuşkusuz Nevevî’dir. Mezhebin kendinden önceki fıkıh birikimini adeta yeni bir düzenlemeye tabi tutan Nevevî, mezhebin seyrini etkilemiştir. Şâfiî’den sonra mezhep içi görüşlerin çoğalmasıyla birlikte zayıf görüşü güçlü görüşten ayırmak oldukça zorlaşmıştı. Nevevî öncesi başlayıp olgunlaşan tahrîr (ayıklama) faaliyetleri kendisiyle ile birlikte zirveye ulaşmış ve böylece farklı kavl ve vecihlerden dolayı mezheb görüşünün belirlenmesinin güç olduğu belirsizlik ve istikrarsızlık dönemi sona ermiştir. Tahrîr faaliyetleri ile birlikte Şâfiî mezhebinde fetvaya esas teşkil eden görüşler belirlenmiş ve bu sayede mezhep istikrar dönemine kavuşmuştur. Artık Nevevî ile birlikte tercihleri mezhebin tercihi haline gelmiştir. Bu açıdan bakıldığında Nevevî’nin tahrîr faaliyetleri ve mezhebin istikrar kazanmasındaki rolü yadsınamaz bir gerçektir. Şâfiî mezhebinde önemli bir fakih olan Nevevî’nin tercihleri, mezhepte kabul edilmekle birlikte nadiren de olsa kabul görmeyen ve tartışılan tercihleri de olmuştur. Mezhep içi istikrarın sağlanması bakımdan Nevevî’nin kabul gören tercihleri önemli olduğu kadar kabul görmeyen tercihlerinin tespiti de bir o kadar önem arz etmektedir. Ayrıca Nevevî bazen aynı meselede iki farklı tercihte bulunmuştur. Böyle bir durumda Nevevî’nin hangi tercihinin esas alınacağı, mezhepte istikrarın sağlanması bakımdan yine araştırılmaya ve izaha muhtaçtır. Bu çalışmada, Nevevî’nin tahâret konusunda kabul görmeyen ve tartışılan tercihleri ele alınmıştır. Bunların tespiti fetvaya esas olan görüşün belirlenmesine yardımcı olacağı gibi mezhebin istikrarına bir nebze de olsa katkı sunacağından bu çalışmaya ihtiyaç duyulmuştur. Kabul görmeyen tercihlerinin tespitinde muteahhirûn (geç dönem) Şâfiî fukahâsından İbn Hacer el-Heytemî ve Remlî olmak üzere eş-Şirbinî ve Zekeriya el-Ensârî gibi fıkahânın görüşlerine başvurduk. Özellikle İbn Hacer el-Heytemî ve Remlî’nin tercihleri geç dönem Şâfiî fukahâsı tarafından mezhepte umde kabul edilmiştir. Zira bunlar ikinci tahrîr/tenkîh faaliyetinde bulunarak Şeyhân’ın (Nevevî ve Râfiî) tercihlerini yeniden incelemeye tabi tutarak değerlendirmişlerdir. Bu nedenle ikinci tahrîr faaliyetinde bulunan fukahânın tercihleri de en az Şehyân’ın tercihleri kadar mezhepte fetvaya esas olan görüşün belirlenmesinde önem arz etmektedir