EJER CONGRESS 2015, Ankara, Türkiye, 8 - 10 Haziran 2005, ss.921-923
Aileye ve çocuğun çevresine yönelik uygulanan erken müdahale programları daha çok çocuğun ihmali ve istismarını önlemeye yönelik olan programlar olsa da çocuğun problemli davranışlarına yönelik erken müdahale programları da vardır. Örneğin Okul öncesi çağlarında karşılaşılan problemlerden biri akran zorbalığıdır. Bu yaşlardaki
çocuklar arasında akran zorbalığına son vermek için erken müdahale programlarından yararlanılabilir. Bu tür müdahale programları akran zorbalığı konusunda uzman öğretmenler tarafından oluşturulmalı ve iyi bir gözlemle bu
programların etkililiği takip edilmelidir. Bu müdahale programları çocuktaki bu davranış bozukluklarına son verir.
Çocuğu sosyal ilişkilerinde daha sağlıklı davranmaya yöneltir (Farrell, 1998). Okul öncesi dönem çocukları depresyon belirtileri de gösterebilirler. Okul öncesi çocuklarında depresyon yetişkinlerde olduğu gibi bazı belirtilere
sahiptir. Bunlar mutsuzluk, iştahsızlık, uyku bozukluğu, somurtkan olma, düzeni bozmaya ve kuralları ihlal etmeye
meyilli olma ve akranlarıyla etkileşimde bulunmak istememe gibi belirtiler olarak sıralanabilir (Luby, 2010). Depresyonda olan çocuklar terapist yada rehberlik servisi ile görüştürülmeli ve bu çocukların depresif ruh halinden
çıkmaları için ortak hareket edilmelidir. Rehberlik servisi ve öğretmenin iş birliği ile bu çocuklara yönelik erken
müdahale programları uygulanabilir. Erken müdahalede kurumlar arasında sistematik işbirliğinin olmadığı, özel
gereksinimi olan çocuklara sahip ailelere yeterince destek sağlanmadığı görülmüştür (Bakkaloğlu, 2013). Erken
müdahale programlarının işbirliği içerisinde amaca yönelik uygulanması çocuğun gelişimine yönelik programın
ulaşılabilirliğini arttıracağı gibi bu programın etkililiğini ve sürdürülebilirliğini arttırması bakımından da önemli
katkı sağlayacaktır (Erdil, 2010). Erken müdahale programlarından destek alan çocukların akademik başarılarının
arttığı, sınıf tekrarlarında azalma olduğu ve yükseköğrenim görme düzeylerinin arttığı görülmüştür. Dolayısıyla
nitelikli ve kaliteli bir eğitim için erken müdahale programları uygulanmalıdır. Nitelikli ve kaliteli eğitimi sunma
görevi öncelikle okul öncesi eğitim öğretmenlerine düşmektedir. Okul öncesi eğitim öğretmenlerinin erken çocukluk döneminde müdahale programlarıyla ilgili düşüncelerinin, bilgi ve farkındalıklarının belirlenmesi gerekmektedir.Bu araştırmada okul öncesi eğitim okul öncesi öğretmenlerinin okul öncesi eğitimde erken müdahale denince
ne anladıklarını, erken müdahalenin gerekliliği konusundaki algılarını ve erken müdahale konusundaki uygulamaları hakkında bilgiler toplanıp incelenecektir.tarama modeli ile gerçekleştirilmiş ve genel amaca ulaşmak için nitel
araştırma yöntemi ve nitel araştırma desenlerinden de olgubilim (fenomonoloji) deseni kullanılmıştır. Bu kapsamda okul öncesi eğitim kurumlarında görev yapan 20 öğretmene yazılı görüşme sorularından oluşan formlar
dağıtılmıştır. Araştırma verilerinin çözümlenmesinde içerik analizi tekniğinden yararlanılacaktır.İçerik analizi,
grubun sembolik dünyasını anlamak amacıyla; kodlama yaparak verileri kategorilere ayırma, bu kategoriler arasındaki ilişkileri çıkararak tema ve alt temaları oluşturma şeklinde tanımlanabilir (Patton, 2002, s.112). Yazılı
görüşmelere verilen yanıtlar araştırmacılar tarafından ayrı ayrı analiz edilecek, yapılan kodlamalardan alt temalar
ve temalar oluşturulacaktır. Temalar ve alt temalar oluşturulduktan sonra tüm temalar ve alt temalar tekrar gözden
geçirilecek ve birbirleriyle ilişkili olduğu düşünülen temalar ve alt temalar birleştirilecektir. Ortaya çıkan sonuçlar
araştırmacılar arasında karşılaştırılarak güvenilir sonuçlar ortaya konulacaktır. Bu yöntem ile Okul öncesi eğitim
öğretmenlerinin okul öncesi eğitimdeki erken müdahale programlarına yönelik olarak düşüncelerinin belirlenmesi
hedeflenmektedir. Ayrıca bu çalışma ile öğretmenlerin ve yöneticilerin okul öncesi eğitimde erken müdahale programları hakkındaki düşüncelerinde benzerlikler ve farklılıklar da belirlenecektir.Araştırma sonucunda okul öncesi
eğitim öğretmenlerinin erken müdahale konusunda yeterince deneyim ve bilgilerinin olmadığı, sınıflarında özel
gereksinimi olan öğrencilere yönelik müdahale programları uygulamadıkları ve erken müdahale programları hakkında bilgilendirilmeleri gerektiği varsayılmaktadır.