Akademik Veri Yönetim Sistemi
İsrailiyat: İsrail ve Yahudi Çalışmaları Dergisi, sa.2, ss.9-32, 2018 (Hakemli Dergi)
Müslüman devletler, Kudüs’teki gayrimüslim mabetleri hakkında Halife Ömer’den (634-644) itibaren uygulanan ve sınırları zimmet antlaşmasıyla çizilmiş bir siyaset benimsemişlerdir. Nitekim Yavuz Sultan Selim, 29 Aralık 1516’da şehri ziyaret ettiğinde Ortodoks Hıristiyanlara bu tarihi ananeye vurgu yapan ferman vermiştir. İslam fethinden önce burada ikamet etmeyen ve mabet yapma/edinme hakları olmayan Yahudiler, ilk zamanlardan itibaren havraları için Müslüman yöneticilerden resmi onay almaya çalışmışlardır. Bu makalede, Osmanlı Devleti’nin vakıaya teorik ve pratik açıdan nasıl yaklaştığı ele alınacaktır.
Anahtar Kelimeler: Kudüs, Osmanlı Devleti, Yahudi, Mabet, Gayrimüslim
Abstract: Since Caliph Ömer (634-644), a policy determined by the deed of covenant about non-Muslim temples in Jerusalem has been followed by Muslim states. As a matter of fact, when Yavuz Sultan Selim visited the city, he gave Orthodox Christians an edict which emphasized historical tradition. Jews who did not reside here during the conquest of Islam did not have the right to have a temple in the city. From the earliest times, they tried to get official approval for their sanctuary. In this article, how the Ottoman Empire approached the case from the theoretical and practical point of view will be discussed.
Keywords: Jerusalem, Ottoman Empire, Jews, Temples, Non-Muslims