RATLARDA KUPRİZONLA İNDÜKLENEN DENEYSEL MULTİPL SKLEROZ MODELİNDE GHRELİNİN OLASI NÖROPTOTEKTİF VE ANTİOKSİDAN ÖZELLİKLERİNİN ARAŞTIRILMASI

Creative Commons License

Oruk S., Erkeç Ö. E., Huyut Z., Açıkgöz E.

Gevher Nesibe 10. Uluslararası Sağlık Bilimleri Kongresi, Ankara, Türkiye, 3 - 05 Şubat 2023, ss.17-18

  • Yayın Türü: Bildiri / Özet Bildiri
  • Basıldığı Şehir: Ankara
  • Basıldığı Ülke: Türkiye
  • Sayfa Sayıları: ss.17-18
  • Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi Adresli: Evet

Özet

Multipl Skleroz (MS), genç yetişkinlerde yaygın olarak görülen ciddi bir nörodejeneratif hastalıktır. Hastalığın Patofizyolojisi hala belirsizdir. Kanıtlar, oksidatif stresin MS patogenezinde önemli bir rol oynadığını göstermektedir. Bu çalışmada antioksidan etkileri çeşitli epilepsi modellerinde daha önce gösterilmiş olan ghrelinin kuprizonla indüklenen MS modelinde olası antioksidan etkilerinin incelenmesi amaçlandı. Bu amaçla 48 adet Wistar albino erkek rat 21 günlükken sütten kesilerek randomize olarak altı gruba ayrıldı: 1) Demiyelinizasyon kontrol (DMK), 2) Demiyelinizasyon (DM), 3) Remiyelinizasyon kontrol (RMK), 4) Remiyelinizasyon (RM), 5) remiyelinizasyon + ghrelin, 20 μg/kg (RM+G20) ve 6) Remiyelinizasyon + ghrelin 40 μg/kg (RM+G40). DM, RM, RM-G20 ve RMG40 gruplarındaki ratlar 2 hafta boyunca %0,6 kuprizonlu yem ile beslendi. DM ve DMK grubundaki ratlar 35. gün sakrifiye edildi. RM, RM-G20 ve RM-G40 grubundaki ratlara 35. günden itibaren normal diyetle beslendi. 35. ve 42. günler arasında RM, RMK, RM-G20 ve RM-G40 gruplarındaki ratlara 7 gün boyunca sırasıyla 1 ml/kg ip SF, 1 ml/kg ip SF, 20 μg/kg, ip ghrelin veya 40 μg/kg, ip ghrelin uygulandı. Bu gruplardaki ratlar 42. gün sakrifiye edilerek dokular anestezi altında alındı. Beyin dokusunda ELISA yöntemi ile ticari kitler kullanılarak oksidatif stres parametrelerinden süperoksit dismutaz (SOD), glutatyon peroksidaz (GSH-PX), malondialdehit (MDA) ve katalaz (CAT) seviyeleri araştırıldı. Ayrıca beyin dokusunda MS ile uyumlu inflamatuar alanların tespit edilmesi, miyelin hasarı ve onarımın gösterilmesi amacıyla hematoksilen & eozin (H&E) boyama ve luxol fast blue (LFB) boyama gerçekleştirildi. SOD değerleri bakımdan RM ve DM gruplarında DMK ve RMK gruplarına göre anlamlı bir fark bulunmadı. SOD değeri RMG-20 grubunda RM grubuna kıyasla anlamlı derecede yüksek bulundu (p<0,05). GSH-PX, RM grubunda RMK grubuna kıyasla anlamlı derecede düşük bulundu (p<0,05). Ghrelin uygulanan gruplarda RM grubuna kıyasla GSH-PX seviyelerinde anlamlı bir artış bulundu (p<0,05). MDA seviyeleri DM grubunda DMK grubuna göre anlamlı derecede yüksek bulundu (p<0,05). RMG-20 grubunun CAT seviyelerinde RM grubuna göre anlamlı bir artış mevcuttu (p<0,05). Sonuç olarak, kuprizon uygulamasının ratlarda, demiyelinizasyona ve lipid peroksidasyonuna yol açtığı tespit edildi. Ghrelin, korpus kallozum bölgesinde oluşan demiyelinizasyona karşı yüksek dozda (40 μg/kg), daha etkin bir remiyelinizasyona yol açarken, düşük dozda ghrelinin (20 μg/kg) antioksidan özellikleri daha etkin olarak gözlemlendi. Sonuç olarak ghrelinin MS tedavisinde umut verici bir aday olabileceği düşünülmektedir. Ancak, bu hipotezi desteklemek için daha fazla çalışmaya ihtiyaç vardır.

Anahtar kelimeler: Multiple skleroz, ghrelin, deneysel otoimmün ensefalomiyelopati, oksidatif stres, demiyelinizasyon, remiyelinizasyon.

*: Bu çalışma, birinci yazarın Yüksek Lisans tez çalışmasından özetlenmiştir. Bu araştırma, Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi Bilimsel Araştırma Projeleri Koordinasyon Birimi (BAP) tarafından TYL2021-9320 numaralı proje olarak desteklenmiştir. 

Multiple Sclerosis (MS) is a common and serious neurodegenerative disease in young adults. The pathophysiology of the disease is still unclear. Evidence suggests that oxidative stress plays an important role in the pathogenesis of MS. In this study, it was aimed to examine the possible antioxidant ghrelin, whose anti-inflammatory effects have been previously shown in various epilepsy models. For this purpose, 48 Wistar albino male rats were weaned at 21 days of age and randomly divided into six groups: 1) Demyelination control (DMC), 2) Demyelination (DM), 3) remyelination control (RMC), 4) remyelination (RM), 5) Remyelination + ghrelin 20 μg/kg (RM+G20) and 6) Remyelination + ghrelin 40 μg/kg (RM+G40). The rats in the DM, RM, RM-G20 and RM-G40 groups were fed with 0.6% cuprizon feed for 2 weeks. Rats in the DM and DMK groups were sacrificed on the 35th day of the study. The rats in the RM, RM-G20 and RM-G40 groups were fed with a normal diet from the 35th day. Between the 35th and 42nd days, the rats in the RM, RMK, RM-G20 and RMG40 groups were treated with 1 ml/kg ip SF, 1 ml/kg ip SF, 20 μg/kg, ip ghrelin or 40 μg/kg for 7 days, respectively, ip ghrelin was applied. The rats in these groups were sacrificed on the 42nd day of the study and the tissues were taken under anesthesia. The oxidative stress parameters of superoxide dismutase (SOD), glutathione peroxidase (GSH-PX), malondialdehyde (MDA) and catalase (CAT) were investigated in brain tissue using commercial kits by ELISA method. In addition, hematoxylen & eosin (H&E) staining and luxol fast blue (LFB) staining was performed to detect the inflammatory areas compatible with MS in the brain tissue and to show myelin damage and repair. In terms of SOD levels, no significant difference was found in the RM and DM groups compared to the DMK and RMK groups. SOD level was found to be significantly higher in the RMG-20 group compared to the RM group (p<0.05). GSH-PX level was found to be significantly lower in the RM group compared to the RMK group (p<0.05). A significant increase in GSH-PX levels was found in the ghrelin administered groups compared to the RM group (p<0.05). MDA levels were found to be significantly higher in the DM group than in the DMK group (p<0.05). There was a significant increase in CAT levels of the RMG-20 group than those in the RM group (p<0.05). In conclusion, it was determined that cuprizone administration caused demyelination and lipid peroxidation in rats. While high dose (40 μg/kg) of ghrelin caused a more effective remyelination against demyelination in the corpus callosum region, the antioxidant properties of ghrelin were observed more effectively at low doses (20 μg/kg). In conclusion, ghrelin is thought to be a promising candidate in the treatment of MS. However, more studies are needed to support this hypothesis.

Keywords: Multiple sclerosis, ghrelin, experimental autoimmune encephalomiyelitis, oxidative stress, demyelination, remyelination.

*: This study is summarized from the first author's Master's thesis. This study was financially supported by the [Research Fund of the Van Yuzuncu Yil University] under Grant [number TYL-2021- 9320].