Harnessing the Potential of Underutilized and Indigenous Vegetables (UIVs): A Pathway to Sustainable Food Systems and Nutrition Security


Creative Commons License

Şensoy S.

in: AGRICULTURE, FOREST AND AQUATIC SCIENCES IN THEORY AND PRACTICE, Vedat Çavuş,Senem Güneş Şen, Editor, Duvar Yayınları, İzmir, pp.212-234, 2024

  • Publication Type: Book Chapter / Chapter Research Book
  • Publication Date: 2024
  • Publisher: Duvar Yayınları
  • City: İzmir
  • Page Numbers: pp.212-234
  • Editors: Vedat Çavuş,Senem Güneş Şen, Editor
  • Van Yüzüncü Yıl University Affiliated: Yes

Abstract

Underutilized and Indigenous Vegetables (UIVs) are vital yet overlooked resources for fostering sustainable food systems and addressing global nutritional challenges. Despite advancements in agriculture, modern diets remain narrow, reliant on high-yield crops, and deficient in essential nutrients, exacerbating malnutrition and environmental degradation. UIVs offer a pathway to diversify diets, improve nutrition, and enhance agricultural sustainability due to their rich nutritional profiles, adaptability to marginal environments, and resilience against abiotic stresses like drought and salinity. UIVs are nutrient-dense crop species with high potential to mitigate micronutrient deficiencies. Integrating UIVs into breeding programs can enhance their productivity and stress tolerance while addressing agronomic challenges such as seed shattering and bitterness. Furthermore, promoting their cultivation and consumption supports biodiversity, reduces reliance on synthetic inputs, and fosters resilience against climate change. However, barriers like diminishing traditional knowledge and limited consumer acceptance hinder their widespread adoption. This chapter explores the ecological, nutritional, and economic significance of UIVs, highlighting their role in sustainable agriculture and global food security. It calls for research, policy support, and community engagement to unlock the full potential of UIVs in mainstream food systems. Bridging the gap between traditional knowledge and modern agricultural practices can ensure a resilient and equitable global food future while addressing pressing challenges like malnutrition, biodiversity loss, and unsustainable farming practices.

Az Kullanılan ve Yerel Sebzeler (AKYS), sürdürülebilir gıda sistemlerini geliştirmek ve küresel beslenme sorunlarını ele almak için hayati olan ancak göz ardı edilen kaynaklardır. Tarımdaki ilerlemelere rağmen, modern diyetler dar kapsamlı, yüksek verimli ürünlere bağımlı ve temel besin maddelerinden yoksundur; bu da yetersiz beslenmeyi ve çevresel bozulmayı artırmaktadır. AKYS'ler, zengin besin profilleri, marjinal ortamlara uyum yetenekleri ve kuraklık ve tuzluluk gibi abiyotik streslere dayanıklılıkları sayesinde diyetleri çeşitlendirmek, beslenmeyi iyileştirmek ve tarımsal sürdürülebilirliği artırmak için bir yol sunmaktadır. AKYS'ler, mikro besin eksikliklerini azaltma potansiyeli yüksek, besin açısından yoğun tarımsal ürün türleridir. AKYS'lerin ıslah programlarına entegrasyonu, verimliliklerini ve stres toleranslarını artırabilirken, tohum dökülmesi ve acılık gibi tarımsal zorlukları da çözebilir. Ayrıca, bu sebzelerin yetiştirilmesinin ve tüketiminin teşvik edilmesi, biyoçeşitliliği  destekler, sentetik girdilere olan bağımlılığı azaltabilir ve iklim değişikliğine karşı dayanıklılığı artırabilir. Ancak, azalan geleneksel bilgi ve sınırlı tüketici kabulü gibi engeller, AKYS'lerin yaygın kullanımını sınırlamaktadır. Bu bölüm, AKYS 'lerin ekolojik, beslenme ve ekonomik önemini araştırarak, sürdürülebilir tarım ve küresel gıda güvenliğindeki rollerini vurgulamaktadır. AKYS'lerin ana akım gıda sistemlerine tam potansiyelini kazandırmak için araştırma, politika desteği ve toplumsal katılım çağrısı yapmaktadır. Geleneksel bilgi ile modern tarım uygulamaları arasındaki boşluğun kapatılması, yetersiz beslenme, biyoçeşitlilik kaybı ve sürdürülemez tarım uygulamaları gibi acil zorlukları ele alırken, dirençli ve adil bir küresel gıda geleceği sağlamayı mümkün kılabilecektir.