Az Kullanılan ve Yerel Sebzeler (AKYS), sürdürülebilir gıda sistemlerini geliştirmek ve küresel beslenme sorunlarını ele almak için hayati olan ancak göz ardı edilen kaynaklardır. Tarımdaki ilerlemelere rağmen, modern diyetler dar kapsamlı, yüksek verimli ürünlere bağımlı ve temel besin maddelerinden yoksundur; bu da yetersiz beslenmeyi ve çevresel bozulmayı artırmaktadır. AKYS'ler, zengin besin profilleri, marjinal ortamlara uyum yetenekleri ve kuraklık ve tuzluluk gibi abiyotik streslere dayanıklılıkları sayesinde diyetleri çeşitlendirmek, beslenmeyi iyileştirmek ve tarımsal sürdürülebilirliği artırmak için bir yol sunmaktadır. AKYS'ler, mikro besin eksikliklerini azaltma potansiyeli yüksek, besin açısından yoğun tarımsal ürün türleridir. AKYS'lerin ıslah programlarına entegrasyonu, verimliliklerini ve stres toleranslarını artırabilirken, tohum dökülmesi ve acılık gibi tarımsal zorlukları da çözebilir. Ayrıca, bu sebzelerin yetiştirilmesinin ve tüketiminin teşvik edilmesi, biyoçeşitliliği  destekler, sentetik girdilere olan bağımlılığı azaltabilir ve iklim değişikliğine karşı dayanıklılığı artırabilir. Ancak, azalan geleneksel bilgi ve sınırlı tüketici kabulü gibi engeller, AKYS'lerin yaygın kullanımını sınırlamaktadır. Bu bölüm, AKYS 'lerin ekolojik, beslenme ve ekonomik önemini araştırarak, sürdürülebilir tarım ve küresel gıda güvenliğindeki rollerini vurgulamaktadır. AKYS'lerin ana akım gıda sistemlerine tam potansiyelini kazandırmak için araştırma, politika desteği ve toplumsal katılım çağrısı yapmaktadır. Geleneksel bilgi ile modern tarım uygulamaları arasındaki boşluğun kapatılması, yetersiz beslenme, biyoçeşitlilik kaybı ve sürdürülemez tarım uygulamaları gibi acil zorlukları ele alırken, dirençli ve adil bir küresel gıda geleceği sağlamayı mümkün kılabilecektir.